واخواهی

قبل از بررسی واخواهی به عنوان یکی از راه های اعتراض به احکام دادگاه ها و شرایط و اصول آن لازم است بررسی شود که چه حکمی غیابی تلقی می شود.

در یک تقسیم بندی کلی احکام دادگاه ها به دو دسته حضوری و غیابی تقسیم می شوند. طبق قانون حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طور کتبی نیز دفاع ننموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد ( یعنی عملا به دست وی نرسیده باشد و یا در سامانه ثنا مشاهده نشده باشد.)

بنابراین خوانده غایبی که رای علیه وی صادر گردیده است به عنوان محکوم علیه غایب، حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده می شود. پس حق واخواهی صرفا یکی از طرق اعتراض برای خوانده دعوا است. مرجع صالح در رسیدگی به اعتراض واخواهی نیز دادگاه صادرکننده حکم غیابی یعنی مرجع بدوی می باشد.

مهلت واخواهی از چنین احکامی برای کسانی که مقیم کشورند 20 روز و برای کسانی که خارج از کشور اقامت دارند 2 ماه از تاریخ ابلاغ واقعی خواهد بود. مگر اینکه معترض به حکم ثابت نماید عدم اقدام به واخواهی در این مهلت به دلیل عذر موجه بوده است. در این صورت باید دلایل موجه بودن عذر خود را به دادگاه صادر کننده رای اعلام نماید. اگر دادگاه ادعا را موجه تشخیص داد قرار قبول دادخواست واخواهی را صادر و اجرای حکم نیز متوقف خواهد شد. اما جهات موجه در چارچوب قانون از قرار ذیل است:

مرضی که مانع حرکت است. فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد او توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت قانونی دادخواست را تقدیم کرد. خوادث قهریه همچون سیل و زلزله و حریق و …

اما نکته حائز اهمیت اینکه این شیوه اعتراض دارای شروط و مسائلی است که هنگام تقدیم آن بایستی رعایت شود. و یا در خصوص اجرای رای غیابی بایستی مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال اجرای یک رای غیابی مانند رای حضوری نبوده و نیاز به سپردن ضامن در مرجع بدوی دارد.

لذا شرایط سپردن ضامن و اجرا گذاشتن چنین رایی نیاز به دقت نظر یک وکیل دادگستری دارد.

شما می توانید از طریق ارتباط با وکلای موسسه حقوقی راد نگارش حرفه ای دادخواست اعتراضی خود را به این مجموعه بسپارید.