تجدید نظرخواهی

تجدیدنظر خواهی از راههای عادی اعتراض به رای است و به صورت خودکار مانع اجرای حکم می شود. اگر چه اصل بر قطعی بودن آراء گذاشته شده است و تجدیدنظر خواهی جز در موارد پیش بینی شده در قانون امکان پذیر نیست ولی به طور کلی تجدیدنظر خواهی حق مسلم فرد می باشد و اکثریت قریب به اتفاق آراء قابل تجدیدنظر خواهی هستند..

طرفین دعوا و یا وکلا و قائم قانونی آن ها در صورتی که رای به ضررشان باشد باید در یک مهلت قانونی که توسط قانونگذار مشخص شده برای تجدیدنظر از آراء اقدام نمایند.

این مهلت برای اشخاص مقیم ایران 20 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور 2 ماه از تاریخ ابلاغ یا انقضای مهلت واخواهی است.

در صورتی که در مهلت مقرر دادخواست تجدیدنظر به مراجع مذکور در بالا تقدیم نشده باشد، متقاضی تجدیدنظر با دلیل و بیان عذر خود، تقاضای تجدیدنظر را به دادگاه صادرکننده رای تقدیم می نماید. دادگاه مکلف است ابتدا به عذر عنوان شده که موجب عدم تقدیم دادخواست در مهلت مقرر بوده رسیدگی و در صورت عذر موجه نسبت به پذیرش دادخواست تجدیدنظر اتخاذ تصمیم نماید.

جهات عذر موجه نیز همان مواردی است که در مرحله واخواهی بیان گردید.:

بنابراین بایستی توجه داشت در چه مهلتی و به چه مرجعی بایستی دادخواست تجدیدنظر تقدیم شود.

آیا جهات و دلایل خاصی باید در این مرحله ارائه گردد و یا صرف اعلام اعتراض به رای صادره مرجع قضایی را موظف به ارسال پرونده به دادگاه تجدیدنظر می نمایند؟!

در چه صورت تجدیدنظرخواهی مورد پذیرش قرار خواهد گرفت؟

این ها سوالاتی است که شخص متخصص قادر به پاسخ آن در چارچوب قانون خواهد بود.

لذا وکلای متخصص تیم حقوقی راد در نگارش تجدیدنظر خواهی از آراء شما را یاری خواهند کرد.